Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2007

Να φύγω;

Μην φύγεις...

Μην φύγεις πάλι έτσι, όπως κάθε πρωί, με αγάπη λιγοστή στην τσέπη σου.

Μην φύγεις και θυμάσαι μόνο τ'άσχημα, δεν τελειώσαμε ακόμα.

Μην φύγεις και ξεχάσεις το σχήμα που πέρνουν τα κορμιά μας όταν είμαστε αγγαλιά.

Μην φύγεις πάλι και ξεχάσεις τα ονόματα μας, πως προφέρονται μαζί.

Μην φύγεις αγάπη μου, μην νιώθεις ότι σε διώχνω, που να σου εξήγω.

Μην φύγεις πάλι, την ιστορία μας την γράψαν οι ανέμοι.

Μην φύγεις ούτε νύχτα ούτε μέρα, ξέμπαρκος θα μείνω μόνο με την κιθάρα σου.

Μην φύγεις και μάφήσεις μόνο μου μέσα στην κουβέρτα, να γυρίζω.

Μην φύγεις γιατί θα γυρίζω μόνος, στις πλατείες της ανάμνησης σου.

Κι αν φύγεις...

Κι αν φύγεις μην ξεχάσεις τ'άρωμα μου, και πόσο ταίριαζε με το δικό σου.

Κι αν γύγεις πάρε μαζί σου, στριμωγμένες αγγαλιές, σκέψεις μελαγχολικές.

Κι αν φύγεις βρες λίγο χώρο στις αποσκευές για το είδωλό μου, κοίταμε.

Κι αν φύγεις πάρε όλους τους δίσκους αγγαλιά σου, χωράνε, άκουμε.

Κι αν φύγεις τρέξε όσο μακρυά μπορείς, να μην σε προλαβαίνω, ξέχναμε.

Κι αν φύγεις, άσε εμένα να σε καθόδηγω, το κέρδισα, ναι, θυμάμαι.

Κι αν φύγεις, μην με διώξεις από το παρελθόν σου, κράτα με.

Μόνο ένα τελευταίο να σου πω και τέλειωσα με τον ουρανό μας.

Μείνε και θα δεις, τα αστέρια μας θα μάθουν να ζουν ξανά μαζί...

4 σχόλια:

Nikolaos Charitonides είπε...

Σε ποια αναφέρεσαι Κοσμά; :) Και αν φύγει, και αν ακόμα αλλάξει ουρανό, θα έρθει άλλη:) Και άλλη:) ....και έτσι θα πορεύεσαι :)

Greetings,
Jheremias

Γεωργία είπε...

Έχε χάρη που δεν θέλω να χαλάσω το blog του ανθρώπου, αλλιώς θα σου έλεγα τίποτα Νικολάκη!! lol

Κοσμά, με συγκίνησε το post...Αν και έχω την αίσθηση ότι το κείμενο δεν αναφέρεται σε κάποια ήδη, αλλά ψάχνει κάποια να αναφερθεί σε αυτήν...ε;

Γράφεις ωραία μπαγασάκο τελικά (είδες;; δε σε είπα μπππιιιιιιιιπ...μας ακούει κόσμος...)

Unknown είπε...

Κοσμακόοοο με συγκίνησες βραδιάτικα.Σνιφ.

tanioyli είπε...

Οφείλω να ομολογήσω ότι μετά από 6 χρόνια φιλίας μόλις σήμερα ανακαλύπτω ότι έχεις "και" το ταλέντο της συγγραφής! Γιατί με άφησες τόσα χρόνια να αισθάνομαι ότι μόνο εγώ είμαι η νεραϊδοπαρμένη που κάθεται και αποτυπώνει στο χαρτί ό,τι νιώθει???
Anyway, σε συγχωρώ!

Να θυμάσαι όμως από μένα ότι όσες "κι αν φύγουν" (ή έφυγαν), το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πάψεις να το σκέφτεσαι.Οι σκέψεις πονάνε πάντα περισσότερο από τα γεγονότα.
Ποτέ λοιπόν μη λυπηθείς αν φύγει κάποια από δίπλα σου. Ένα να ξέρεις, ένας άντρας που μπορεί να προσφέρει σε μια φίλη τρυφερότητα, χαρά, εμπιστοσύνη και συμπαράσταση, μπορεί να δώσει στην κοπέλα του την ευτυχία...οπότε αν φύγει???Μαλακία της!

Πληροφορίες