Απ' τον Δεκέμβρη, με λατρεία ...

Βασικά σήμερα πήρα χαμπάρι ότι μπήκε ο Δεκέμβρης, θα μου πειw τώρα ξύπνησες;

Κι όμως τώρα κατάφερα να το συνειδητοποιείσω , θέλεις λίγο το τρέξιμο , λίγο η Αθήνα, δηλαδή οι ρυθμοί της, τι να πω, η ουσιά μένει στο εξής για εμένα:

Συγκεκριμένες χρονικές περιόδοι επεξεργάζονται μέσα στον εγγκέφαλό μας και πέρνουν υπόσταση μόνο όταν μέσα σε αυτές υπάρχει κάποιο δικό μας ορόσιμο, δηλαδή μία γιορτή, γενέθλια, κάποιος χωρισμός, κάποια επέτειος ή ακόμα και κάποιο ορόσιμο που έχει θέσει για εμάς το κοινωνικό σύνολο, βλέπε εθνικές εορτές, εκκλησιαστικές γιορτές, έναρξη τηλεοπτικής "σεζόν", λήξη πρωταθλήματος κτλ

Αυτό όμως που με προβληματίζει ακόμα περισσότερο είναι για πιό λόγο έχει γίνει αυτός ο ορισμός με αυτό τον τρόπο, δλδ για ποιό λόγο μένουμε στις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους την στιγμή που ο χρόνος είναι τόσο γενικός και αόριστος.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες μέσα στο μυαλό μου αλλά φοβάμαι ότι κάποια στιγμη, θα χαρακτηριστώ γι'αυτές ως ανώμαλος, πρόβατο, φαντασιόπληκτος ότι βλέπω παντού συνομοσίες κτλ

Θεωρία Νο1
"Επιστημονική Ορθή Άποψη"

Θα έπρεπε όλα να μελετούνται και φυσικά βασικό ρόλο σε κάθε επιστήμη, από την αρχαιολογία ως την φυσική, βασικός παράγων είναι ο χρόνος.

Έτσι λοιπόν είναι απόλυτα λογικό το ότι χρειαζόμαστε τον χρόνο πλήρως ορισμένο και έτσι οικιοποιούμαστε κάνοντας τον εργαλείο μας, κάπως εγωιστικό για κάτι τόσο φιλοσοφικό αλλά anyway, ας το καταπιούμε και αυτό :)

Kαταλήγουμε σαφως στο γεγονός ότι από επιστημονικής πλευρά ο χρόνος είναι ένας "βοηθός" για τις μελέτες μας, αν και για το "complete" της ιστορίας θυμίζω την σχετικότητα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και δεν χρειάζεται να επεκταθώ τώρα, ελπίζω να καταλαβένεται...

Θεωρία Νο2
"Επιστημονική (δική μου) ανορθόδοξη αμφισβήτηση"

Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι απέναντι στον χρόνο αλλά έχω την εντύπωση ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι όλο αυτό το πράγμα είναι κάπως στυμμένο.

Γιατί αγαπητοί κύριοι να πρέπει να έχουμε δυτερόλεπτα, λεπτά, μέρα, εβδομάδα, μήνα και τέλος χρόνο;

ΤΙ γίνεται αν ο χρόνος δεν είναι γραμμικός; Πως μπορούμε να το αποδείξουμε; Πως μπορείς να μελετήσεις κάτι το οποίο δεν έχει ή μάλλον δεν μπορείς να ξέρεις, να βλέπεις να ακουμπάς;

Η μόνη λογική απάντηση είναι "ΠΛΑΓΙΩΣ", δηλαδή μέσα από άλλα πειράματα.

Βασικά και έτσι να το κάνουν εμένα δεν με πείθουν. Πάντα θα είναι κάτι άγνωστι και θαυμαστό όσο τίποτε άλλο.

ΑΝ δηλαδή υποθέσουμε ότι ο χρόνος έχει πυκνώματα και αραιώματα, της παρακάτω μορφής ας πούμε:

| | | ||| | | | | | ||| | | | | | ||| | | | |

Πως θα μπορούσαμε να τον μετούσαμε; Και κατα πόσο αυτό θα επηρέαζε τα πειράματα μας;

Σκεφτήτε ένα ρολόι το οποίο, μιλώντας συμβατικά πάντα, από τις 10 μέχρι τις 2 και 15 πήγαινε έτσι όπως εμείς το έχουμε ορίσει τώρα και από τις 3 μέχρι τις 8 άλλαζε ροή και υπήρχε πχ η διπλάσια...

Και άντε στην παραπάνω εκδοχή κάπως θα την παλεύαμε την κατάσταση, τι θα γινόταν όμως αν δεν υπήρχε πουθενά ομοιομορφία;

Σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, αν με ρωτήσει κανείς, το μόνο που μπορώ να πω και να απαντήσω σαν pure μαθηματικός είναι το εξής: Έστω ότι είναι έτσι όπως το έχουμε ορίσει, άρα τα αποτελέσματα μας σε κάθε πείραμα, έχουν "χρονική βάση"

( Ο παραπάνω συλλογισμός έρχεται σαν απάντηση στους Φυσικούς οι οποίοι πιστεύουν ότι οι μαθηματικοί σπουδάζουν κάτι τελείως φταιγμένο δικό τους και στηρίζονται μόνο σε αξιώματα...)


Αυτά τα λίγα για την αίσθηση του χρόνου από επιστημονικής άποψης, για την κοινωνικοπολιτική μου θέση, στο επόμενο μισό "Απ' τον Δεκέμβρη, με λατρεία ..." vol.2