Νομίζω ότι αυτός ο πλανήτης έχει την μοναδική ικανότητα να γυρίζει με τέτοια ταχύτητα σε τέτοια περίοδο, έτσι ώστε τα πάντα στο τέλος να γίνονται σκατά!
Ίσως να φταίει πάλι και το ανθρώπινο γένος, που όποιος και να το έφτιαξε, δεν θέλω να μπώ στα χωράφια της θρησκείας/επιστήμης, του έδωσε μια μοναδική ιδιότητα... Απόλαυσε τα πάντα που σου προσφέρει η Γη αλλά μετά βγάλτα από μέσα σου, σε μιά τρομερά απαίσια συσκευασία, και μια μια φρικτή μυρωδιά και πές τα σκατά!
Γιατί άραγε? Γιατί να μπορούμε να τρώμε ένα υπέροχο παγωτό, ένα τρομερό cheesecake, μια καταπληκτική παέγια, μια υπέροχη μακαρονάδα με Pesto, και ότι άλλο φτιάχτηκε με χάρη σε τούτο τον δόλιο το πλανήτη και μετά να το αποβάλουμε με τέτοιο απαίσιο τρόπο?
Μάλον αυτό δείχνει κάτι για εμάς. Κάτι για το ποιόν μας βρε αδερφε!
Η μόνη λογική εξήγηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι είμαστε από άλλο πλανήτη, ο οποίος καταστράφηκε και αναγκαστήκαμε να μετοικίσουμε εδώ, μόνο που δεν υπήρχαν οι ίδιοι διατροφικοί πόροι άρα έπρεπε ότι καταναλώνουμε και να το κάνουμε να μοιάζει με οτι πραγματικά τρώγαμε στον προηγούμενο μας πλανήτη....
Η παίζει επίσης αυτός που μας έφτιαξε να ήταν ο Κύριος της Γης και να ήθελα τσάμπα λίπασμα, και λέει θα φτιάξω τους δεινόσαυρους. το δοκιμάζει και μετά από χρόνια πέρνει χαμπάρι ότι οι γιγάντιες κουράδες δεν βοηθάνε, οπότε σου λέει fuck that ας κάνω κάτι καλύτερο, θα κάνω μικρά πλασματάκια που να φτιάχνουν μικρότερο λίπασμα και δεν θα μου κάνουν και άνω κάτω τα χωράφια, στην τελική ποίος κάθεται και νταντεύει πλάσματα 500 τόνων!
Έτσι έκανε των άνθρωπο, που νά ξερε ο δόλιος ότι θα είμαστα χειρότεροι από τους δεινοσαύρους?
Anyway, εύχομαι από εδώ και πέρα ότι και να κάνεται να μην είναι τόσο σκατά! Και αν δεν τα καταφέρεται κρατήστε κανένα χαρτί υγείας δίπλα σας! Βολεύει...
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Live or Die... or Not
Λένε ότι στην ζωή αυτή ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι μας... Δεν νομίζω υπάρχουν και εξαιρέσεις...
Τα παιδία που γενιούνται δίδυμα,ε; Τι ήρθαν μόνοι τους; Τα παιδία που γενιούνται ταυτόχρονα; Σε διαφορετικές περιοχές του κόσμου... Όχι λοιπόν δεν γενιόμαστε μόνοι μας, υπάρχουν ολόκληρα γρουπ που σκάνε στην γη στιγμιαία... Και επίσης νομίζω ότι τα μεταφορικά τα αναλαμβάνει το Pelecan Tours...
Όσο για το αν φεύγουμε μόνοι μας, ε αυτό είναι χειρότερη βλακεί από το προηγούμενο! Τα παιδία που φύγανε από το Τιτανικό; Τί ένας ένας έφυγε; Όλοι μαζί δεν χάθηκαν; Οι άνθρωποι στου Δίδουμους πύργους; Ένας ένας είπε αντίο; Τα μαζικά ατυχήματα στους δρόμους καρμανιόλες; Τί έτσι ξαφνικα;
Όχι λοιπόν δεν φεύγουμε μόνοι μας... Την ίδια στιγμή που αργοσβήνει ένας 90χρονός στην Ελλάδα σβήνει και στο Τόκυο και στην Σουαζηλάνδη και στο Μπαγλαντές...
Ας μην είμαστε τόσο κοντόφθαλμοι, δεν σκάσαμε στον κόσμο αυτό για να παντρευτούμε να κάνουμε παιδία και να πεθάνουμε...
Ήρθαμε για πολεμίζουμε όλοι μαζί το άδικο αυτό κόσμο, να τον κάνουμε καλύτερο, να μην ντρέπετε κανένας που ζεί σε τούτη την γη...
Ήρθαμε για να υπηρετήσουμε την ανθρώπινη φυλή, να μάθουμε τα καλά του κόσμου, να απολάυσουμε τα αγαθά του κόσμου...
Σε αυτή την Γη λοιπόν ήρθαμέ για να ζήσουμε, όχι να πεθάνουμε...
Αντε μην ακούω βλακείες...
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009
May Babe
YEAH THIS IS MAY.....
Πότε δεν κατάλαβα γιατί ο Μάιος σηματοδοτεί στο ημερολόγιο μου την αρχή της άνοιξης... Θα μου πεις πως εδώ μερικοί πιστεύν ότι αν πάνς από πολεμό θα πάνε στο παράδεισο 48 παρθένες, ο Μάης σε πείραξε?
Κι όμως είανι λίγο τρελό πως η υποκειμενικότητα του ξκαθενός μπερδεύτεαι με την αντικειμενικότητα του συνόλου...
Λόιπον αρχικά να μου ευχηθώ καλή δεύτερη αρχή μιας και το πήρα απόφαση, είναι κρίμα να σκοτώσω το blog-άκι μου και πίσης να ευχυθώ στον αέρα καλό καλοκαίρι, μια που σε 31 μέρες πλησιάζει...
Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008
Κι έτσι έμεινα φαφούτης...
Πονόδοντος... Ένας από τους δυσκολότερους πόνους, σε αφήνει παράλητο, ανίκανο και άχρηστο όσο σε επηρεάζει... Άραγε γιατί παρομοιάζουμε τον έρωτα με αυτό;
Τα συμπτώματα είναι πάνω κάτω τα ίδια...
Ο ασθενής πονάει, και ο πόνος τον αποσπάει από τα πάντα...
Αδυναμια συγκέντρωσης, βογκητά μακρόηχα τύπου "Αααααααααχχχχχχχ" και "Βαααααχχχχχχχ", προσωρινή μουγκίτιδα, αδυναμία στην επικοινωνία με τους υπόλοιπους, συχνή αναφορά στο πρόβλημα με εκφράσεις του στυλ: "Δες πως είμαι", "Τι να κάνω για να περάσει;", "Μίλα μου για να ξεχνιέμαι", και εν τέλει πολλαπλά ρεπό από την δουλειά...
Τρόποι αντιμετώπισεις:
1) Προσωρινές λύσεις:
Βλέπε Lonarid, Mezulid, Panadol, Ponstan etc...Μην γελιέστε, πέρασε για λίγο, σε όσα μπαράκια και να πάτε θα σκέφτεστε τον άλλο/ την άλλη....
2) Επίσκεψη στον οδοντίατρο (a.k.a. αντιμετωπίζω τον πόνο κατάματα)
Πιθανές λύσεις για παύση του πόνου:
-Το Σφράγισμα
Τα συμπτώματα είναι πάνω κάτω τα ίδια...
Ο ασθενής πονάει, και ο πόνος τον αποσπάει από τα πάντα...
Αδυναμια συγκέντρωσης, βογκητά μακρόηχα τύπου "Αααααααααχχχχχχχ" και "Βαααααχχχχχχχ", προσωρινή μουγκίτιδα, αδυναμία στην επικοινωνία με τους υπόλοιπους, συχνή αναφορά στο πρόβλημα με εκφράσεις του στυλ: "Δες πως είμαι", "Τι να κάνω για να περάσει;", "Μίλα μου για να ξεχνιέμαι", και εν τέλει πολλαπλά ρεπό από την δουλειά...
Τρόποι αντιμετώπισεις:
1) Προσωρινές λύσεις:
Βλέπε Lonarid, Mezulid, Panadol, Ponstan etc...Μην γελιέστε, πέρασε για λίγο, σε όσα μπαράκια και να πάτε θα σκέφτεστε τον άλλο/ την άλλη....
2) Επίσκεψη στον οδοντίατρο (a.k.a. αντιμετωπίζω τον πόνο κατάματα)
Πιθανές λύσεις για παύση του πόνου:
-Το Σφράγισμα
Στον ερωτικό τομέα μεταφράζεται και ως την γνωστή σε όλους "πίτα". είναι γρήγορο, πονάει μόνο ο ασθενής και έχει δύο μεταβλητές:
Η ένεση: Πονάει λίγο στην αρχή, μετάφραση: το αντίθετο φύλο σου λέει ότι είσαι πολύ συμπαθητικός, πολύ καλός, ευγενικός, όμορφος έξυπνος, κι έτσι επιτυγχάνεται η νάρκωσή, φυσικά υπάρχει ένα μεγάλο αλλά:
Ο τροχός: Μετά την νάρκωση το δόντι τροχίζεται και καθαρίζεται για αν σφραγιστεί και να μην πονάει άλλο πια, με απλά ελληνικά Απόριψη, πήγαινε παρακάτω και κλίσε την πληγή σου... Game Over man
-Η Απονεύρωση:
Δεν έχει σφράγισμα, η ένεση πάλι μας ναρκώνει, το αντικείμενο ανοίγεται τελείως και ακολουθούν πολλαπλές επισκέψεις μέχρι την εκπλήρωση του στόχου του εχθρού. Σε κάθε επίσκεψη μπαίνουν μικρές βελόνες η οποίες σιγά σιγά "σπάνε" τα νεύρα σου, και ταυτόχρονα υπάρχει τοποθέτηση αντιβιωτικών. Μετά το τέλος της συνεδρίας το δόντι δεν πονάει, αλλά υπάρχει στο στόμα και κάνει την δουλεία του. Έτσι λοιπόν αν το δούμε από την άλλη όψη έχουμε τους εξής άξονες:
Η ένεση: εδώ δυστηχώς έχουμε άλλου είδους παραμύθιασμα, σε θέλω, με θέλεις, βγαίνουμε, περνάμε καλά, ζούμε μαζί στιγμές, στη συνέχεια έχουμε,
Το πλήρες άνοιγμα: με τον καιρό αποκαλύπτουμε τν εαυτό μας, τι δεν πάει καλά με εμάς, τι πάει καλά, πόσο βάθος ψυχής έχουμε και φυσικά ακολουθεί το αλλά,
Οι επεισκέψεις με τις βελόνες: Κρίμα που it's too good to be true, τα νεύρα κουρελιάζοντα, υπάρχει συφορία, γιατί το ξεκίνησα, γιατί είπα ναι σε αυτήν την τρέλα και ποιός με έπεισε αν πάρω μέρος σε αυτό το πράγμα, και ο πείλογος γράφεται με την:
Νέκρωση: Εκεί το πράγμα τελειώνει, όλοι πέρνουν τα μπογαλάκι αοτυς και φεύγουν, καλά περάσαμε, αλλά δεν πήγαινε άλλο,αλήθεια μείνατε με άνα δόντι που δεν αισθάνεται στο στόμα σας, αλλά είανι εκεί και δεν θα φύγει μέχρι να βάλετε μασέλα, δεν πειράζει καλά είνια να υπάρχουν και αυτά, πρέπει ν αμας θυμίζουν γιατι καθημερινά πρέπει να "πλένουμε τα δόντα μας"
-Η Εξαγωγή:
Ναι ναι, αν το χαλασμένο δόντι το αφήσατε να σαπίσει τότε κακό του κεφαλιού σας, δεν το φροντίσατε, κάνατε ότι δεν το βλέπατε, δεν τρώγατε απο εκείνη την μεριά, δεν μιλούσατε γι'αυτό και να που κατέληξε σε αφόρητο πόνο που περνάει μόνο με δραστικές λύσεις. Ποίες έιανι αυτές, μα φυσικά η εξαγωγή... Ένεση, μούδιασμα, εργαλία και μπόλικο αίμα:
Η ένεση: Κι εδώ έχουμε την τελευταία απόδοση αυτής της έννοιας, το παραμύθιαμσα εδώ το κάνουμε μόνοι μας για να τα έχουμε καλά με τον ευατό μας, είανι όπως όταν κάθεσε στην καρέκλα του οδοντίατρου περειμένοντας να μουδιάσει το δόντι σου και λες μέσα σου: "Δεν παίζει να πονέσω, λίγο αίμα θα βγάλει και μετά σαν να μην έγινε ποτέ, όλα καλά θα πάνε.." Κρίμα που κι εδώ υπάρχει αλλά,
Τα εργαλεία: Πένσες, σίδερα που θρυψαλίζουνε τις ρίζες και μπαμ τράνταγμα στο κεφάλι... το δόντι λείπει, το βγάλαμε με πόνο και κόπω, τουλάζιστον και η άλλλη πλευρά λερώθηκε με αίμα... Γιατί το καταπίεζαμε τόσο καιρό και δεν το φροντίζαμεή γιατί δεν το βγάζαμε όσο ήταν καιρός, να κάνουμε ρε παιδάκι μου μια απονεύρωση ή ένα σφράγισμα στην τελική...
Η αιμοραγία: Κι εδώ φτάσαμε στο ποιό επίπονο στάδιο, τις πρώτες μέρες πονάς , το αίμα σου τρέχει και νιώθεις σαν να έχεις ένα μπαμπάκι στο στόμα σου που σε μεποδίζει να φας, να καμπνίσεις, να πεις και γενικά σου κόβει όλες τις απολαύσεις... Μέςρες μετά το στόμα σου έχει πάρει κάτι από το σχήματου βαμβακιού, και εσύ από συνήθεια βάζεις την γλώσσα σου στο χαλασμένο δόντι αυτό λείπει... Μην ξεχνάτε ότι και γέφυρα να βάλεται αρχκιά δεν είναι δικιά σας και δεύτρον πάντα υπάρχει περίπτωσει να πέσει... Φυσικά αυτό που πονάει περισσότερο είναι ότι γι'αυτή την κατάσταση ευθύνεστε αποκλειστικά εσείς...
Έτσι τελικά μετάαπό όλη αυτή την συλλογίστικη, ο θεός να την κάνει, πορεία σκέφτομαι, αξίζει εν τέλει να φορέσεις μασέλα...?Η ένεση: Πονάει λίγο στην αρχή, μετάφραση: το αντίθετο φύλο σου λέει ότι είσαι πολύ συμπαθητικός, πολύ καλός, ευγενικός, όμορφος έξυπνος, κι έτσι επιτυγχάνεται η νάρκωσή, φυσικά υπάρχει ένα μεγάλο αλλά:
Ο τροχός: Μετά την νάρκωση το δόντι τροχίζεται και καθαρίζεται για αν σφραγιστεί και να μην πονάει άλλο πια, με απλά ελληνικά Απόριψη, πήγαινε παρακάτω και κλίσε την πληγή σου... Game Over man
-Η Απονεύρωση:
Δεν έχει σφράγισμα, η ένεση πάλι μας ναρκώνει, το αντικείμενο ανοίγεται τελείως και ακολουθούν πολλαπλές επισκέψεις μέχρι την εκπλήρωση του στόχου του εχθρού. Σε κάθε επίσκεψη μπαίνουν μικρές βελόνες η οποίες σιγά σιγά "σπάνε" τα νεύρα σου, και ταυτόχρονα υπάρχει τοποθέτηση αντιβιωτικών. Μετά το τέλος της συνεδρίας το δόντι δεν πονάει, αλλά υπάρχει στο στόμα και κάνει την δουλεία του. Έτσι λοιπόν αν το δούμε από την άλλη όψη έχουμε τους εξής άξονες:
Η ένεση: εδώ δυστηχώς έχουμε άλλου είδους παραμύθιασμα, σε θέλω, με θέλεις, βγαίνουμε, περνάμε καλά, ζούμε μαζί στιγμές, στη συνέχεια έχουμε,
Το πλήρες άνοιγμα: με τον καιρό αποκαλύπτουμε τν εαυτό μας, τι δεν πάει καλά με εμάς, τι πάει καλά, πόσο βάθος ψυχής έχουμε και φυσικά ακολουθεί το αλλά,
Οι επεισκέψεις με τις βελόνες: Κρίμα που it's too good to be true, τα νεύρα κουρελιάζοντα, υπάρχει συφορία, γιατί το ξεκίνησα, γιατί είπα ναι σε αυτήν την τρέλα και ποιός με έπεισε αν πάρω μέρος σε αυτό το πράγμα, και ο πείλογος γράφεται με την:
Νέκρωση: Εκεί το πράγμα τελειώνει, όλοι πέρνουν τα μπογαλάκι αοτυς και φεύγουν, καλά περάσαμε, αλλά δεν πήγαινε άλλο,αλήθεια μείνατε με άνα δόντι που δεν αισθάνεται στο στόμα σας, αλλά είανι εκεί και δεν θα φύγει μέχρι να βάλετε μασέλα, δεν πειράζει καλά είνια να υπάρχουν και αυτά, πρέπει ν αμας θυμίζουν γιατι καθημερινά πρέπει να "πλένουμε τα δόντα μας"
-Η Εξαγωγή:
Ναι ναι, αν το χαλασμένο δόντι το αφήσατε να σαπίσει τότε κακό του κεφαλιού σας, δεν το φροντίσατε, κάνατε ότι δεν το βλέπατε, δεν τρώγατε απο εκείνη την μεριά, δεν μιλούσατε γι'αυτό και να που κατέληξε σε αφόρητο πόνο που περνάει μόνο με δραστικές λύσεις. Ποίες έιανι αυτές, μα φυσικά η εξαγωγή... Ένεση, μούδιασμα, εργαλία και μπόλικο αίμα:
Η ένεση: Κι εδώ έχουμε την τελευταία απόδοση αυτής της έννοιας, το παραμύθιαμσα εδώ το κάνουμε μόνοι μας για να τα έχουμε καλά με τον ευατό μας, είανι όπως όταν κάθεσε στην καρέκλα του οδοντίατρου περειμένοντας να μουδιάσει το δόντι σου και λες μέσα σου: "Δεν παίζει να πονέσω, λίγο αίμα θα βγάλει και μετά σαν να μην έγινε ποτέ, όλα καλά θα πάνε.." Κρίμα που κι εδώ υπάρχει αλλά,
Τα εργαλεία: Πένσες, σίδερα που θρυψαλίζουνε τις ρίζες και μπαμ τράνταγμα στο κεφάλι... το δόντι λείπει, το βγάλαμε με πόνο και κόπω, τουλάζιστον και η άλλλη πλευρά λερώθηκε με αίμα... Γιατί το καταπίεζαμε τόσο καιρό και δεν το φροντίζαμεή γιατί δεν το βγάζαμε όσο ήταν καιρός, να κάνουμε ρε παιδάκι μου μια απονεύρωση ή ένα σφράγισμα στην τελική...
Η αιμοραγία: Κι εδώ φτάσαμε στο ποιό επίπονο στάδιο, τις πρώτες μέρες πονάς , το αίμα σου τρέχει και νιώθεις σαν να έχεις ένα μπαμπάκι στο στόμα σου που σε μεποδίζει να φας, να καμπνίσεις, να πεις και γενικά σου κόβει όλες τις απολαύσεις... Μέςρες μετά το στόμα σου έχει πάρει κάτι από το σχήματου βαμβακιού, και εσύ από συνήθεια βάζεις την γλώσσα σου στο χαλασμένο δόντι αυτό λείπει... Μην ξεχνάτε ότι και γέφυρα να βάλεται αρχκιά δεν είναι δικιά σας και δεύτρον πάντα υπάρχει περίπτωσει να πέσει... Φυσικά αυτό που πονάει περισσότερο είναι ότι γι'αυτή την κατάσταση ευθύνεστε αποκλειστικά εσείς...
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
Bye Bye 2007... Κλαψ Κλαψ....
Αγαπημένε μου Γενάρη,
Είσαι ο καλύτερος μήνας του χρόνου, γιατί είσαι ο πρώτος, είσαι το καινούριο μετάαπό κάθε τι παλιό και πάντα δείχνεις μια καονούρια αρχή....
Το 2007 τολμώ να πω ότι ήταν ένα από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου.... Αν και αν με ρωτήσεις τί θυμάσαι από αυτό στο μυαλό μου είναι πολύ απλά διατεταγμένο:
-Καταλήψεις από Γενάρη
Ακρως βαρετή περίοδος που κοπροσκηλιάζαμε με όλα τα κορπόσκυλα, αν και είχε πλάκα, όλοι περιμέναμε την εκδρομή....
-Εκδρομή στην Ευρώπη
Μια λέξη... All_the_Money!!!
Ήταν τέλεια...
Κράτησε μια εβδομάδα, οικογενειακά... αλλά δεν έχω καμοία φωτογραφία από εκείνη την περίοδο...
-Εξεταστική Χειμερινών
Ε κάτι κάναμε και τότε... Εδώ είμαστε στο αμάξι του Νικόλα, κάπως άβολα...
Όλοι θυμόμαστε τί ακολούθησε μετά από αυτή την σκηνή, ε Μαρία;;;;
-Καλοκαίρι
-Βομβαρδισμός προβλέψεων για την ημερομηνία των εκλογών.../... εκλογέΣ
-Εξεταστική Διπλή, ουφ...Και ξαφνικά 2008... Ούτε κατάλαβα πως πέρασε ο καιρός, θα μου πεις εδώ δεν κατάλαβες πως περάσανε 4 χρόνια στην σχολή σου, θα καταλάβαινες για τον 1 χρόνο ;
Εν τέλει πλάκα είχε, λέω να το ξανακάνω....
Happy new F!@#$%^&*ing year!!!! (Αν και κάπως αργά...)
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007
SoulMates to SoulMaths... (e->h)
Σε ένα κόσμο που κατοικούν κάπου στα 6 δις ψυχές, ο ένας προσπαθεί να πιαστέι από τον άλλο, να νιώσει, να ακουμπήσει, να ερωτευτεί και να ζήσει...
Καθένας με τον δικό του τρόπο, με την δική του έκφραση, με τα δικά του λόγια, με τα δικά του βιώματα...
Σε όλους θα έχουν κάνει το παραδειγμά για το ποιά είναι η πιθανότητα να υπάρχουν σε ένα χώρο με 50 περίπου άτομα, δύο ανθρώποι που έχουν την ίδια μέρα γενέθλεια...
Καθένας με τον δικό του τρόπο, με την δική του έκφραση, με τα δικά του λόγια, με τα δικά του βιώματα...
If you were falling, then I would catch you.
You need a light, I'd find a match.
Cuz I love the way you say good morning.
And you take me the way I am.
Σε όλους θα έχουν κάνει το παραδειγμά για το ποιά είναι η πιθανότητα να υπάρχουν σε ένα χώρο με 50 περίπου άτομα, δύο ανθρώποι που έχουν την ίδια μέρα γενέθλεια...
If you are chilly, here take my sweater.
Your head is aching, I'll make it better.
Cuz I love the way you call me baby.
And you take me the way I am.
I'd buy you Rogaine if you start losing all your hair.
Sew on patches to all you tear.
Sew on patches to all you tear.
Πάρα πολύ σκάνε και σκέφτονται αν υπάρχει η αδελφή ψυχή τους, αν θα την βρούνε, αν θα ταιριάξουνε και πως θα συμπρευτούν στην ζωή τους, με αυτό το άγχος καταστρέφουν τις ώρες τους και δεν βλέπουν αυτά που πραγματικά πρέπει να δουν...
Cuz I love you more than I could ever promise.
And you take me the way I am.
You take me the way I am.
You take me the way I am.
And you take me the way I am.
You take me the way I am.
You take me the way I am.
Γι'αυτό λοιπόν μην μου σκάτε, η μαθηματική κάλυψη υπάρχει, εσείς απλά μπήτε στο παιχνίδι, ζήστε την ζωή σας, μην φοβάστε να πληγωθήτε γιατί όλα είναι εκέι έξω και σας περιμένουν...
Α και να ξέρετε, ο χρόνος μπορεί να τέινει στο άπειρο, αλλά εμείς είμαστε απλά ένα μικρό υποσύνολο...
Και έτσι, όπως λέει και μια φίλη μου : "Carpe diem, μ@λ@κ@!!!!"
Α και να ξέρετε, ο χρόνος μπορεί να τέινει στο άπειρο, αλλά εμείς είμαστε απλά ένα μικρό υποσύνολο...
Και έτσι, όπως λέει και μια φίλη μου : "Carpe diem, μ@λ@κ@!!!!"
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007
Ένας χρόνος και 5 μέρες...
Ναι ναι το blog μου είχε γενέθλεια πριν 5 μέρες και το ξέχασα, όπως έχω ξεχάσει να κάνω και δημοσίευση σοβαρή τους τελευταίους μήνες...
Η πλάκα είναι ότι έτσι όπως είμαι τώρα και ενώ κανονικά δεν προλαβαίνω τίποτα, έχω ελεύθερο χρόνο, αλλά βαριέμαι την ζωή μου...
Αρχικά θέλω να ζητήσω συγνώμη απο το blog-άκι μου και σαν δώρο θα το ανανεώσω, θα του αλλάξω τραγουδάκια και εμφάνιση, που ουσιαστική διαφορά δεν θα έχει αλλά πάντα οι αλλαγές μας βοηθάνε...
Πόσες φορές νιώθεται ανανεομένοι από ένα καινούριο ρούχο; Ή από ένα νεό κινητό; Ή και για τους πιό πλούσιους ένα νέο αμάξι;
Δυστηχώς η σύνδεση είναι αναπόφευκτη, το έξω συμβαδίζει με το μέσα, το ένα επηρεάζονται απο το άλλο και λειτουργούν μαζι...
Θα έλεγα ότι πρέπει ν απροσέχουμε και τα 2 για να είμαστε καλά σαν οντότητα, είτε αυτή είναι άνθρωπος είτε Blog!!!
So happy birthday my little blog :)
Η πλάκα είναι ότι έτσι όπως είμαι τώρα και ενώ κανονικά δεν προλαβαίνω τίποτα, έχω ελεύθερο χρόνο, αλλά βαριέμαι την ζωή μου...
Αρχικά θέλω να ζητήσω συγνώμη απο το blog-άκι μου και σαν δώρο θα το ανανεώσω, θα του αλλάξω τραγουδάκια και εμφάνιση, που ουσιαστική διαφορά δεν θα έχει αλλά πάντα οι αλλαγές μας βοηθάνε...
Πόσες φορές νιώθεται ανανεομένοι από ένα καινούριο ρούχο; Ή από ένα νεό κινητό; Ή και για τους πιό πλούσιους ένα νέο αμάξι;
Δυστηχώς η σύνδεση είναι αναπόφευκτη, το έξω συμβαδίζει με το μέσα, το ένα επηρεάζονται απο το άλλο και λειτουργούν μαζι...
Θα έλεγα ότι πρέπει ν απροσέχουμε και τα 2 για να είμαστε καλά σαν οντότητα, είτε αυτή είναι άνθρωπος είτε Blog!!!
So happy birthday my little blog :)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)